سامانه زمین به هوای اس-400 «پیروزی» - (Triumf) (روسی: C-400 «??????») نسل جدید سیستم پدافند هوایی روسیه است که توسط «مرکز طراحی الماس» (Almaz Central Design) طراحی شده و به عنوان یک بهبود از خانواده پدافند هوایی اس-300 به‌شمار می‌رود.

اس - 400 در سامانه نام‌گذاری در ناتو با نام اس‌آ-21 (SA-21) شناخته می‌شود، این سیستم قبلاً با نام اس-300پ‌ام‌یو-3 (S-300PMU-3) شناخته می‌شد. این سامانه زمین به هوا قابلیت‌های سیستم‌های دیگر از سری اس-300 را به چالش می‌کشد و برد آن حداقل دو بار بیشتر از برد ام‌آی‌ام-104پاتریوت (MIM-104 Patriot) است.

به گفته منابع روسی و دیگر کشورها، اس-400 قادر به تشخیص 100 هدف به طور هم‌زمان و درگیر شدن با 12 هدف به طور هم‌زمان از محدوده? 400 کیلومتری است. این هدف‌ها می‌توانند از جمله انواع هواگرد، هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک باشند.

اس-400 با داشتن قابلیت 3 موشک مختلف، بسیار دوربرد 40ان6 (40N6)، دوربرد 48ان6 (48N6)، و موشک‌های با برد متوسط 9ام96 (9M96) قادر به پوشش کل عمل‌کرد مورد نیاز است. هر یک از این موشک‌ها دارای قابلیت‌های متفاوت است. 

توسعه? سیستم اس-400 در پایان سال 1990 میلادی (1369 خورشیدی) آغاز شد. این سیستم به طور رسمی توسط نیروی هوایی روسیه در ژانویه 1999 میلادی (دی 1377 خورشیدی) معرفی شد. در تاریخ 12 فوریه 1999 میلادی (23 بهمن 1377 خورشیدی)، اولین آزمایش در یار کاپوستین در آستراخان که موفقیت‌آمیز گزارش شده بود؛ انجام شد. با این نتیجه، سیستم اس-400 برای به کار گرفته شدن بوسیله? ارتش روسیه در سال 2001 میلادی (1379 خورشیدی) آماده می‌شد. 

در نهایت این پروژه در فوریه سال 2004 میلادی (بهمن 1382 خورشیدی) اعلام شد. در ماه آوریل، یک موشک بالیستیک با موفقیت در یک آزمایش ره‌گیری و هدف قرار گرفت 

اس-400 قادر به تشخیص 100 هدف به طور هم‌زمان و درگیر شدن با 12 هدف به طور هم‌زمان از محدوده? 400 کیلومتری است، از جمله? این هدف‌ها؛ هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک است.